අන්තෝජටා බහිජටා

 මේ ප්‍රශ්න කිරීම වගේම තොරතුරු සඳහන් කිරීම කිසිවෙකු හෝ කිසිදු වෘත්තියක් අපහසුතාවට පත් කිරීමට නොවේ. අදාළ විශේෂඥයින්ගේ උපදෙස් සඳහාය.

භෞත චිකිත්සාව...

මගේ ගෙල පෙදෙසේ අසනීපයකට භෞත චිකිත්සාව නොහොත් තේරෙන සිංලෙන් කිව්වොත් ෆිසියෝතෙරපි (Physiotherapy )

නිර්දේශ කළා. විවිධ තැන් වල විවිධ මිල. ඒක නොවෙයි ප්‍රශ්නය. එක් එක් තෙරපිස්ට් ගේ තෙරපි රටාව වෙනස් වීම. හා ඒක කමක් නෑ කියමුකො. ඒත් එකෙක්කෙනා දෙන ව්‍යායාම වෙනස් විතරක් නොවේ එක්කෙනෙක් නිර්දේශ කළ ව්‍යායාම දැන්ම කරන්නෙපා කියලත් කියනවා. මේ හැමෝම KDU හෝ පේරා ග්‍රැජුවේට්ලා. පස් දෙනෙක් භෞත චිකිත්සා කළා. පස් ආකාරයක්.

මොන භූත චිකිත්සාවක්ද මංදා..

"මං මස්ල් රිලැක්ස් කළාම ආයෙ ස්ටිෆ් වෙලානෙ.." හොඳටම කරන තෙරපිස්ට් නෝනා කිව්වා.

"ඉතිං මං මොකද කරන්නෙ..එක එක දවසට එක එක්කෙනානෙ ඉන්නෙ.."

===============

වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර...

ඕක මොකක්ද...දොස්තරලත් එකම ලෙඩේට විවිධ ප්‍රතිකාරනෙ කරන්නෙ. සමහරු කලින් දොස්තර දුන්නු බේත් විසිකරල දාන්න කියනවත් එක්ක.

මේ අසනීපෙදිත් එහෙමයි. එක දොස්තර කෙනෙක් ගත්තු එක්ස් රේ බලලා ඔය පැත්තෙන් අරං බෑ..මේ පැත්තෙන් අරගෙන එන්න කියලා අනෙක් දොස්තර කියපි. දුන්නු බේත් වෙනස් කරපි.

මේ අසනීපෙ විතරක් නොවෙයි. ගොඩක් වෙලාවට වෛද්‍යවරුන් දෙන්නෙක් ළඟට ගියොත් දෙවිදිහක්. තුන් දෙනෙක් ළඟට ගියොත් තුන් විදිහක්.

=======================

ෆිසියෝතෙරපිස්ට්ලා, දොස්තරලා අහිතක් හිතන්න කාරි නෑ...ඇයි ඒ මදිවට ඉංජිනේරුවෝ ...

ඉංජිනේරු උපදෙස් ...

හිතවතෙක් ගෙයක් හදන්න ප්ලෑන් ඇඳලා, ආකිටෙක්ට් සැලසුම් සකස් කරලා ඩිසයින් එක ස්ට්‍රක්චරල් ඉංජිනේරුවෙකු ලවා කරවා ගත්තා.

වැඩබිම බාර ගත්තු සිවිල් ඉංජිනේරුවා කිව්වා යෝජිත කම්බි ලොකු වැඩියි. 16 ට 12 දාන්න පුළුවන් ...10 ට 8 දාන්න පුළුවන් කියලා. ඊට පස්සෙ ඒ බව මට කිව්වා. මං නමට ඉංජිනේරුවට ඕවා තේරෙන එකක් යැ. සැක හැර දැනගන්න පේරා Structural ඉංජෙකුට පෙන්නුවා.

"වැඩියි තමයි මචං. ගොඩක් නොවේ ටිකක්.

ඉන් ඩීටේල් කැල්ක්‍යුලේට් කළොත් 16 කීපයක් 12 කළෑකි. හැබැයි සේවිං එක 10% විතර.

ඕක ඔහොමම කරහං" කිව්වා.

10% සේවිං එකත් ලක්ෂ 5 ක් විතර.

කෝකටත් කියලා අමාත්‍යංශයක ඔවැනි ගණනය කිරීම් චෙක් කරන ජූනියර් පේරා ඉංජෙකුට පෙන්නුවා. පෙන්නුවාමත් නොවේ...කතාවට ගිහිං මේ අලකලංචිය කිව්වම බලෙන් ඉල්ලන් බැලුවා.

"හපොයි...මේ කම්බි සයිස් මදි. ෆුටින් එකත් මදි" කිව්වා. මයි ෆුට්...

-සිතන්නා...

නික්ම ගිය මහාචාර් ය චන්ද්‍රසිරි පල්ලියගුරු

 

ලංකාවේ මෙතෙක් පළවූ සිනමාව ගැන සාරගර්භ හා දුර්ලභ දැනුමක් ගෙනා චිත්‍රපට සඟරාව වන්නේ ඈෂ්ලි රත්නවිභූෂණ ගේ ආසියානු සිනමා කේන්ද්‍ද්‍ර මගින්, ඔහුගේම සංස්කාරකත්වයෙන් යුතුව පළ වූ "සිනෙසිත්" සඟරාවයි. 1985 වසරේ නිකුත් වූ "සිනෙසිත්" සඟරාවේ පළමු කලාපයට එවකට කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ආචාර්ය චන්ද්‍ද්‍රරි පල්ලියගුරු ලියූ "දේශපාලන සිනමාවේ මූලිකාංග" නමින් වූ ලිපිය මගේ නෙත ගැටුණේ ඉන් වසර කීපයකට පසුව "සිනෙසිත්" සඟරා සියලු කලාප සන්තක කොට ගනිද්දීය.

ඉනුත් වසර 12 කට පසු මගේ පශ්චාත් උපාධි නිබන්ධය සඳහා "ලාංකික සිනමාවේ දේශපාලන ප්‍රවණතා" මැයෙන් අයන කටයුතු කරන්නට පෙළඹුණේ ඉහත කී ලිපියයි.

එවිට මගේ උපදේශකයා වූයේද ආචාර්ය චද්‍ර‍රසිරි පල්ලියගුරුමය. ලාංකික සිනමාවේ බිහිවූ දේශපාලන චිත්‍රපට පිළිබඳ අධ්‍යයනයේදී එතෙක් චන්ද්‍ද්‍රරි පල්ලියගුරු, ගාමිනී වේරගම වැන්නන් ගෙන ආ ප්‍රවාදය හරස් විය. ගාමිණී ෆොන්සේකා කිසිසේත්ම දේශපාලන සිනමාකරුවෙකු නොවන බව මා තර්කානුකූලව ගෙන හැර පෑවද පල්ලියගුරු ආචාර්යතුමා ඊට එකඟ නොවීය.

අවසානයේ ගුරු ගෞරවය රඳවා ගෙන මගේ පශ්චාත් උපාධි අධ්‍යයනය අතැර දැමුවෙමි.

ඉනුත් වසර 5 ට පසුව එකී අධ්‍යයනය නැවත ආරම්භ කළේ ආචාර්ය ආරියරත්න ඇතුගල යටතේය. එකී අධ්‍යයනය සම්පූර්ණ කිරීමේදී ලාංකික සිනමාවේ සිටි එකම දේශපාලන සිනමාකරුවා ධර්මසේන පතිරාජ බව මගේ තීන්දුව විය. "ලාංකික සිනමාවේ පතිරාජ ලකුණ" නමින් කෘතියක් පළ කළේ මේ නිබන්ධය ඇසුරිණි.

තමන්ගේ මතයට එරෙහි වූ ශිෂ්‍යයා ගැන මහාචාර්ය පල්ලියගුරු උරණ වූයේ නැත. ඉන් පසු හමු වූ බොහෝ අවස්ථාවල හිස මඳක් ඇල කොට දුක සැප විමසන්නට අමතක කළේ නැත. එතුමන් මෙරට බුද්ධිමතුන් විශාල පිරිසකට නිසි මඟ හෙළිපෙහෙළි කළ දක්ෂ ගුරුවරයෙකි. චන්ද්‍රසිරි පල්ලියගුරු යනු නිහතමානී බවේ සංකේතයකි.

දැවැන්ත ගල් කුළුණු එකින් එක ඇද වැටෙන්නට පටන් ගෙන තිබේ. මහාචාර්ය චන්ද්‍රසිරි පල්ලියගුරුගේ අභාවය ඊට සාක්ෂි දරයි.

-සිතන්නා...

මැලේසියාවේ යාඤා ගෘහයක මුත්‍රා කිරීම

මගේ YouTube චැනලය වන කතා කෝච්චියෙන් මෙවර ඉදිරිපත් කරන්නේ වෙනස් ආකාරයක කතා දෙකක්.

පළමු කතාවට පාදක වන්නේ "නොනිමි ගමන {Endless Journey}" කෙටි චිත්‍රපටය ඇමෙරිකාවේ ‌ලොස් ඇන්ජලීස් හි තිරගත වූ අවස්ථාවේ නැවතී සිටි Sheraton හෝටලයේ දී දුම් පානය කොට දඩයකට ලක් වීම

ඒ අකරතැබ්බයක් අවසානයේ කොළඹ අලුත්කඩේ උසාවියේ නඩුවක් සඳහා පෙනී සිටින්නට ගිය විට අලුත් කඩේ උසාවි බිමේ වවුල් වසුරු තලියක් මත ඇද වැටීම

ඒ අකරතැබ්බෙන් පසු පිටකොටුවේ බෝ ගහ අසල උඩුකය නිරුවතින් ඇඳුම් මාරු කිරීම

දෙවැනි කතාවෙන්

මැලේසියාවේ යාඤා ගෘහයක මුත්‍රා කිරීමේ අති බිහිසුණු අවස්ථාව විස්තර කෙරෙනවා.

-සිතන්නා...

225 පමණක් නොව රටේ වැඩි දෙනා හොරු

 

හොරු ගැන හොරෙකුගෙන් .....

ගී පදමාලා, සාහිත්‍ය කෘති හොරු ගැන ෆේස්බුක් පෝස්ට් දෙකක් දැම්මම නොහිතපු හොරු එළියට ආවා. ඒ වගේම සමහරු හොරකම වහන්න උත්සහ කළා. නිකං වෙන්න බෑ ..ඔය කිව්වට ෂුවර් නෑ වගේ අදහස් තිබුණා.

මේ ලියන්නෙ ඒ ගැන නොවෙයි. ඒ එක්කම හිතේ මතු වුණු කාලාන්තරයක් තිස්සේ තියෙන අදහසක්.

ඉහත සඳහන් නිර්මාණ හොරු ඉන්නවා. ඒ වගේම ශිෂ්‍යයින්ගේ පර්යේෂණ මංකොල්ල කාලා තම නම යොදා ප්‍රකාශන එළිදක්වන ආචාර්ය මහාචාර්යවරුන් ඉන්නවා.

ඊටත් එහා කියන්නෙ මා ඇතුළු සමස්ථ සමාජයේ වැඩිදෙනා කිසියම් හොරකමක්, හොර වැඩක් කරලා තියෙනවා. එහෙම නොවෙන කෙනෙක් ඉන්නව නං කලාතුරකින්.

මං ප්‍රසිද්ධ හොරෙක්.

පොත් හොරකම් කරලා තියෙනවා.

බස්, කෝච්චි වල හොරෙන් ගිහිං තියෙනවා. චාන්ස් එකක් ආවොත් තවමත් යනවා.

මාර්ග නීති කඩලා පොලිස්කාරයින්ට පගාව දීලා හොරකමට උදව් කරනවා.

පුතාව තර්ස්ටන් එකට දාන්න හොර ඇඩ්‍රස් හැදුවා. ඉස්කෝලෙට පගාව දුන්නා.

පස්සෙ කාලෙක මං ඡන්ද නාම ලේඛනයේ ලියාපදිංචි වෙලා නොතිබුණ නිසා පුතාට පුරවැසි හැඳුනුම්පත ගන්න ග්‍රාමසේවකට පගාව දීලා ඒක කර ගත්තා.

මෙතන ලියන්න බැරි හොර උප්පැන්න සහතික හැදීම, පෞද්ගලික වාසියක් සඳහා මගේ පෞද්ගලික තොරතුරු රැගත් කාර්යාල ලිපි ගොනුවක් හොරකම් කිරීම් වගේ හොරකම් කරලා තියෙනවා.

ඇයි හොර අත්සන්. ඉස්කෝලෙ යද්දි තාත්තගෙ අත්සනෙන් පටන් අරං විවිධ අත්සන්. මං පට්ට හොරෙක් කියන්න ඔය මදෑ..

ගොඩක් අය දරුව පාසලට දාන්න හොර වැඩ කරනවා.

ආණ්ඩුවේ කන්තෝරුවල පහළම පියන්ගේ ඉඳන් හොරකම් කරනවා.

ෆයිල් එකක් යට ගහන්න, යට තියෙන එකක් උඩට ගන්න සල්ලි ගන්නවා.

ලිපිකරුවා ඉක්මනින් වැඩක් කරන්න සල්ලි ගන්නවා.

ආර්.එම්.වී, අයිඩෙන්ටිටි කාඩ්, පාස්පෝට් කාර්යාල වගේ තැන්වල

ප්‍්‍රසිද්ධියේ හොරකම් කරනවා. මේ ළඟදි ඕස්ට්‍රේලියාවේ ඉඳං ආව මගෙ මිතුරෙක් මගේ උපදෙස් මත පෝලිමේ ගිහිං පාස්පෝට් කීපයක් අලුත් කරගන්න යද්දි නිලධාරියා ළඟට ඇවිත් කිව්වේ රු. 4000/- දෙන්න. දවල් 2 වෙද්දි වැඩේ කරල දෙන්නම් කියලා. රෑ 9 ට දෙනව කිව්ව පාස්පෝට් දවල් 2 ට ගත්තා.

එතනින් එහාට කොන්ත්‍ත්‍රාත්කාරයා හොරකම් කරනවා. කරපු වැඩවලට චෙක් එක ගන්න නිලධාරීන්ට සල්ලි දෙන්න ඕනෑ. ඩ්‍රැයිවර්ලා තෙල් අදිනවා. හොර රනින් චාට් ලියනවා.

ඇයි ඇඟිලි සලකුණු යන්ත්‍්‍රයක් නැත්තං පැමිණීමේ රෙජිස්ටරයේ බොරු වෙලාව දාලා අත්සන් කරනවා.

බස් කොන්දොස්තරලා මාටියා ගහනවා.

රස්සාව ගන්න දොළපිදේණි දෙනවා. උසස්වීම් ගන්න ඇඟ දෙනවා. ටෙලිනාට්‍ය පෙන්නගන්න අනුමත කරන්නාට ලොකු ගාණක් දෙන්නෝනෑ. හැම රූපවාහිනී චැනල් එකකම. පත්තරේ කවියක්, ලිපියක් දාගන්න දොළපිදේණි දෙන අවස්ථා තියෙනවා.

වාසි ලබාගන්න කිරිමුට්ටි ලොක්කගේ ගෙදරට අදිනවා.

ගීත, චිත්‍රපට හොරකම් කරනවා. ඔරිජිනල් එක නැතිව පයිරේට් කොපි විකුණනවා. ප්‍රකාශකයින් කර්තෘට හොරෙන් නැවත මුද්‍රණ ගහනවා. පොත් කඩකාරයෝ පොත් විකුණලා සල්ලි නොදී හොරකම් කරනවා. ඒවා මටත් වෙලා තියෙනවා. කර්තෘට කර්තෘභාගය දෙන්න ඕනෙ

ප්‍රකාශකයෝ කර්තෘගෙන් සල්ලි අරං පොත් ගහනවා.

හොර වෙද්දු ඉන්නවා. හොර බේත් දෙනවා. බේත් වලින් හොරකම් කරනවා.

පාරක තොටක යන්න බෑ මාළ කඩනවා.

පාරෙ නවත්තලා ගිය වාහන ඇරලා සුද්ධ කරනවා. වාහනත් හොරකම් කරනවා.

විභාග ප්‍රශ්න පත්‍ර හොරකම් කරලා විකුණනවා. හොරට වෙන කෙනෙක් දාලා විභාග ලියනවා. අඩුම තරමෙ හොරාට කොපි කරනවා.

කඩෙන් ඇඳුම් හොරකම් කරනවා. කඩෙන් බඩු උස්සනවා.

මේ අල්පයයි. ඒකයි කිව්වෙ සමස්ථ සමාජයෙන් වැඩිදෙනා හොරු. ජීවිත කාලයේ කිසිදු හොරවැඩක් නොකරපු කෙනෙක් හොයන එක නොමළ ගෙයකින් අබ ඇටයක් හොයනවා වගේ.

හොරට ඡන්දෙ දානවා. ඡන්දෙන් හොරු පත්කරගන්නවා. ඡන්ද නාම යෝජනාත් හොරට ටිපෙක්ස් කරනවා.

ඊට පස්සෙ 225 ම හොරු කියනවා. හොරු එළවමු කියනවා. එළෙව්වත් පත්කරගන්න වෙන්නෙත් හොරුම තමයි. සමාජයේ ඉන්න දෙකෝටියක්ම හොරු. ඒ හොරුන්ගෙ නියෝජිතයොත් හොරු.

-සිතන්නා...