Pages

Wednesday, 24 April 2024

තෙවරක්පෙරුණු තෙවරප්පෙරුම


දැන් දැන් පාලිත තෙවරප්පෙරුම මිය ගිය ආකාරය ගැන අලුත් විස්තර එනවා.
ඔහු මිය ගිහින් තියෙන්නෙ නීති විරෝධිව, ශ්‍රී ලංකා විදුලි බල මණ්ඩලයේ ප්‍රධාන රැහැන් වලින් විදුලිය අරන්.
සරලවම මේක ජාතික ධනය හොරකමක්. පොදු දේපළ පනත යටතේ ඇප නොදිය හැකි අපරාධමය වරදක්.
ඔහු හොරාට විදුලිය අරන් තියෙන්නේ වල් ඌරන් ඝාතනය ඉලක්ක කරලා.
එතන දඩමස් ජාවාරමකුත් තියෙනවා.
ඒකත් නීති විරෝධි වගේම සදාචාරාත්මක විරෝධි වැඩක්.
පස් පවෙන් එකක් කැඩෙනවා.
වල් ඌරො ඉලක්ක කළාට මිනිහෙක් වුණත් මිය යෑමේ අවදානමක් එතන තියෙනවා.
පොල් ගෙඩියක් ඇහිදගන්න එන මිනිහෙක් වුණත් උගුලට අසු විය හැකියි.
පාලිත තෙවරප්පෙරුමට වුණෙණෙ ඒක.
හොඳම වැඩේ ඒක නෙවෙයි.
මේ ඉඩම පාලිත තෙවරපේරුමට අයිති ඉඩමක් නෙවෙයි.
විදෙස්ගත වෛද්‍යවරයෙකුට අයිති ඉඩමක්.
පාලිත තෙවරප්පෙරුම ඒක අල්ලගෙන තියෙන්නෙ බලහත්කාරයෙන්.
දේශපාලන බලය සහ චන්ඩිකම පාවිච්චි කරලා.
ඉඩම අයිතිකාරයාට අරන් දෙන්න ආපු රාජ්ය සේවකයන්ට පවා පහර දීලා එලවගෙන.

නිතීවිරෝධි වගේම දැඩි සමාජ විරෝධි වැඩක්.
හැබැයි මේ දේවල් එලිවෙමින් තියෙද්දි, මහ සමාජය මේ තොරතුරු රිජෙක්ට් කරනවා.
ඒ දේවල් එලි කරන මිනිස්සුන්ට බනිනවා.
මේ දේවල් වැරදි බව දැන දැනත්, ඒක හිතාමතාම හංගනවා.
ඒකට හේතුව තමයි පාලිත තෙවරප්පෙරුම මහ සමාජයට ප්‍රොජෙක්ට් කරපු ඉමේජ් එක.
පාලිත ප්‍රොජෙක්ට් කළේ සමාජයට අභියෝග නොකරන, දුර්වලයෙකුගේ ප්‍රතිරූපයක්.
අර සාමාන්‍ය මිනිස්සු ඉල්ලනවා වගේ සරමක් ඇඳන්, ගස් උඩ නැගලා ඉන්න රූපයක්.
එහෙම මිනිස්සුන්ට සාමාන්‍ය මිනිස්සු කැමතියි.
තමන්ට වඩා උඩින් ඉන්න මිනිස්සුන්ට සාමාන්‍ය මිනිස්සු අකමැතියි. එහෙම මිනිස්සුන්ට ගහලා බිමට දාන පුරුද්දක් මහා සමාජයට තියෙනවා.
හැබැයි තමන්ට වඩා යට ඉන්න (බව පෙන්වන) මිනිස්සුන්ට සමාජය ආදරෙයි.
මෙතන මිනිස්සුන්ට වැදගත් පාලිත ප්‍රොජෙක්ට් කරපු බිම නිදාගන්න, අව්වේ සෙරෙප්පු නැතුව ඇවිදින, සරමක් ඇඳන් ඉන්න චරිතය මිසක් එතන පිටිපස්සෙ ඉඳන් පාලිත කරපු දේවල් නෙවෙයි.
ඒවා මිනිස්සුන්ට අදාළ නැහැ.
මිනිස්සුන්ට අභියෝගයක් නොවී, මිනිසුන්ගේ ඊර්ෂ්‍යාවට ලක් නොවී, අනුකම්පාවට ලක් වූ නිසා ඔවුන් පාලිතට ආදරෙයි.
හැබැයි පාලිත කරපු සමාජ විරෝධි වැඩ කිසිවක් නොකර, හොඳට ඇඳලා, ලස්සනට මිනිහෙක් හිටියා නම් සමාජය ඔහුට වෛර කරනවා.
තමන්ට වඩා ඉහළින් ඉන්න, තමන්ට අභියෝගයක් වෙන මිනිස්සුන්ට සමාජය පහර දෙනවා.
පාලිත කරපු පව් මිනිසුන් විසින්ම වසා දමනවා.
ඔහු ඉතාම හොඳ, ගුණ යහපත් මිනිසෙක් විදියට බෞතිස්ම කරනවා.
පාලිත එහෙම නැති බව සමහර විට ඔවුනුත් හිත යටින් දන්නවා.
හැබැයි ඇමතිවරුන්ගේ විදුලි බිල් ගැන කතා කරපු මිනිස්සුම, ලක්ෂ ගාණක පාලිත හොරකම් කරපු විදුලිය නොසලකා හරිනවා.
පස් පව් ගැන කතා කරන මිනිස්සු, පාලිතගේ ඌරන් ඝාතනය නොසලකා හරිනවා.
වෛද්‍යවරයෙකුගේ ඉඩම මංකොල්ල කෑම නොසලකා හරිනවා.
ඒ සියල්ල පාලිත මහා සමාජයට එලිපිට අභියෝගයක් නොවී, ඔවුන්ගේ ඊර්ෂ්‍යාවට පාත්‍ර නොවී, ඔවුන්ගේ ජීවිතයට වඩා සැපපහසු ජීවිතයක් ගත නොකරන බව පෙන්වීම නිසයි....

උපුටාගැනීමකි.

 මේ විතරක්ද ?

මඟුල් ගෙදරක ගිහිං කාන්තාවක් ඩාන්ස් කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කළා කියලා T 56 අරගෙන ට්‍රැක්ටරයකින් ඇවිත් අහසට වෙඩි තියලා එතන ගිනි විච්ඡුම්බරයක් කළ බව මගේ මිතුරු මාධ්‍යවේදියෙකු කිව්වා.
ප්‍රමෝෂන් වැඩ වලට කැමරා අරං ගියාට මේවට නං ගෙනියන්නෙ නෑ..
එහෙම පජාත වැඩ තව ඇති.
හැබැයි මහා සමාජය ඒවා වහනවා.

-සිතන්නා...

Thursday, 18 April 2024

කුලය හා සර්වෝදයේ “විප්පලය”- නන්දන වීරරත්න

රැඩිකල් කියන පත්තර වල පළ  ෙනාවන  ෙතාරතුරු ඩිජිටල් මාධ්‍ය හරහා එළියට එන කාලයක්...

                                                                    ඒ. ටී. ආරියරත්න
1958 කුරුනෑගල දිස්ත්‍රි්‍රියේ ‘කනතොලුව' [රෝඩි] ගම්මාන් පටන් ගත් සර්වෝදයේ ග්‍රාම සංංවර්ධනය, ගම් 15000 ට පැතුරුණු බව රාජ්‍ය ගෞරව සහිතව ආදාහනය කිරීමට නියමිත ආචාර්ය ඒ. ටී. ආරියරත්න වෙනුවෙන් ලියවෙන පුරසාරම්වල තියෙනව. මම ලංකාවේ සෙසු කුල ගම්මානවල ඇවිදි ගියේ 1970 ගණන්වල අග ඉඳලයි. ඒ කියන්නේ සර්වෝදය සිය ග්‍රාමෝදය “විප්පලය” ආරම්භ කර අවුරුදු 20ට පසුවයි. ඒ ගම්මානවලට ‘කනතොලුව’ ඇතුළත්. මම ‘කනතොලුවට' ගියේ 1992 විතර. වෙලා තිබුණු එකම වෙනස බොහෝ ගාඩි ගම්මානවල වගේම එහිත් එකල සිටි රජයේ නිලධාරීන් මැදිහත් වූ කසාද බැදීම් හා ඔවුන්ට ගොවි කුලයට අයත් වාසගම් සහිත නව උප්පැන්න ලබා දීම පමණයි.
කුලවාදයට විරුද්ධධවතීරණාත්මක විරෝධතා ව්‍යාපාරයක් තිබුණේ සමසමාජ ව්‍යාපාරය තුළ පමණයි. සර්වෝදය හා අනෙකුත් ආගමික සංවිධාන කළේ කුල බෙදිම් ’හිඟන්නාගේ තුවාලය’ කර ගනීම විතරයි. සමසමාජ ව්‍යාපාරය දුර්වල වෙද්දි ගම්වල ඒ තැන ගන්න සර්වෝදය හා වෙනත් රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන [NGO] කුල ගම්මානවලට ගියත් ඒවා එන්.ජී. ඕ රැඟුම් හැටියට අවසන් වුණා. එයට හොඳම උදාහරණ ආරියරත්නගේ සර්වෝදයෙන් මෙන්ම ඔහුගේ සොහොයුරියගේ පුතා හර්ෂ කුමාර නවරත්නගේ ‘සේවා ලංකා ආයතනයෙන්' ගන්න පුළුවනි. ඒ සංවිධාන දෙකම පවුල් සමාගම්. එවායේ ප්‍රධාන නායකයෝ වගේ මුල්‍ය පාලකයෝත් පවුලේ සමීප ඥාතීන්. ඉතින් වරිග සභා හැටියට පවතින සංවිධාන කොහොමද සමාජයට සමානාත්මතාව දෙසා බාන්නේ...?

මේ රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන නායකයන් ගැනැත් යමක් ලියන්න ඕන. සර්වෝදයට මම වැඩ නොකළත් මම ‘රාවයට’ ලියන්න යන කොට එහි සර්වෝදයේ පෙකෙණි වැල යන්තමට තිබුණ. එක දවසක් මම රාවය කන්තෝරුවේ ඉන්න වෙලාවක තරුණ හමුදා සෙබෙළෙක් කර් මණ්ඩලය අසලට ඇවිත් කතාවක් කීව. එයාට වෙන අසාධාරණයක් ගැන.
එයා මෙහෙම කීව.

"මම විවාහවෙල ඉන්නේ සර්වොදයේ නායක ආරියරත්න දරුකමට හදා ගත්තු දුවත් එක්ක. මම අවුරුද්දේ වැඩිහරියක් ඉන්නේ උතුරු පැත්තේ යුධ බිම්වල. මම ගෙදර නැති අතරේ මගේ බිරිඳ එක්ක අයථා සම්බන්ධයක් ආරියරත්න පවත්වාගෙන යනව. මට මේකට විසඳුමක් නෑ. මේ කතාව පත්තරේට දාන්න."

‘රාවය’ ඔහුට කන් දුන්න. ඒත් ඒ ැන කිසිම දෙයක් ලිව්වේ නෑ. සෙබළා ඔහුගේ දුක කියා පිටත් වුණාම, එවකට නියොජ්‍ය කතෘ උපාලි කොළඹගේ මෙහෙම කීව.
“ඩොක්ටර් ආරියරත්න, කිසිම ස්ත්‍රියකට බලහත්කාරකම් කරන්නේ නෑ. ඕනෑම දෙයක් කරන්නේ කැමැත්ත ඇතිව. ඩොක්ටර් ලඟ ඒක පරීක්ෂා කරන විදිහක් තියෙනව. ඒ පරීක්ෂාවෙදි ස්ත්‍රියක් රැව්වත් එයා එතනින් එහාට යන්නේ නෑ”

සමහරවිට උපාලි ඒ කතාව කියන්නේ ඇත්තේ මේව අලුත් දේවල් නොවෙයි කියන්නයි. රාජ්‍ය නොවන සංවිධානවල නායකයෝ, බෞද්ධද, ක්‍රිස්තියානිද, කතෝලිකද කියල වෙනසක් නෑ. ඔවුන් ස්වකීය පුද්ගලික වුවමනාවන් සපුරා ගන්න ඒවායේ අරමුදල් හා සේවකයන් යොදා ගන්නව.

                                    හර්ෂ කුමාර නවරත්න

සර්වෝදයේ සිටි එක් නායකයෙක් චිත්‍රපට නිෂ්පාදකයෙක් වුණා. එහි එක් ප්‍රධාන අරමුණක් වුයේ ඔහු වඩාත්ම අසා කරන නිළිය වසඟයට ගැනිමට. එයා ඒ වෙනුවෙන් චිත්‍රපටි 2 – 3 හැදුව, ආසාව ඉටු කර ගන්න.

(හර්ෂ කුමාර නවරත්න අධ්‍යක්ෂණය කළ චිත්‍රපටයි, රඟපාපු නිළියයි හොයා ගත්තොත් comment එකක් දාන්න.- -සිතන්නා...)
- ප්‍රවීණ මාධ්‍යවේදී නන්දන වීරරත්න ලියූ සටහනක්

-සිතන්නා...

Monday, 1 April 2024

පිටකැසීමේ විචාර

 

                     

මහර නවකතා, චිත්රපට මට ගන්නම දෙයක් නැති අසාර්ථක ප්රකාශන වෙද්දි ප්රවීණ කලාකරුවන් ඇතුළු ආචාර්ය මහාචාර්යවරුන් ඒවා අතිශයින් වර්ණනා කරමින් යුගයේ බිහි වූ විශිෂ්ටතම කෘති ලෙස හඳුන්වද්දී මට මගේ රසඥතාව ගැන යළි හිතා බලන්න වෙනවා.

ඒ හංදා මගේ අදහස් විමසා පොත් එවීමෙන් වළකින ලෙසත්, මට චිත්රපට නරඹන්නට ආරාධනා නොකරන ලෙසත් මගේ මිතුරන්ගෙන් ඉල්ලා සිටින්නට කැමතියි.

එක්කෝ මං මැට්ටෙක්. නැත්නම් අනෙක් සෙට් එක අමු තක්කඩි.

මෙහෙම කියන්න හේතු වුණු කාරණා හතරක් කියන්නම්.

1. මගේ මිත්‍රයෙක් චිත්‍රපටයක් අධ්‍යක්ෂණය කළා. එකල මෙන්ම අදත් ඔහු ඉන්නේ විදෙස්ගතවයි.
එකල මා පුවත්පතකට චිත්‍රපට විචාර ලියමින් හිටියා. මා මේ චිත්‍රපටය ගැන මට දැනෙන දේ ලිව්වා. හොඳ මෙන්ම නරකත්.
ඔහු මා එක්ක අමනාප වුණා.
ඔහුගේ හිතවතුන් චිත්‍රපටය බෙහෙවින් අගය කළා.

2. මගේ තරුණ කාලේ ඒ වන විට පොත් කිහිපයක් පළ කොට තිබූ ලේඛකයෙකුගේ අලුත් පොත ගැන ප්‍රසිද්ධ වේදිකාවේ අදහස් දක්වන්නට මට ආරාධනා ලැබුණා. මට පොත දිරෙව්වෙම නෑ. මා පොත ගැන දැඩි විවේචනයක් එල්ල කළා. 
එදා පැවැත් වූ අනෙක් දේශන වලදී පොත බෙහෙවින් අගය කළා.
ඔහු මා එක්ක අමනාප වුණේ නැහැ.

3. මෑතකදී මගේ මිතුරෙක් චිත්‍රපටයක් නිර්මාණය කළා. චිත්‍රපටයේ විශේෂ දර්ශනයක් නැරඹීමට මට ආරාධනා කළා.   එය සිනමාත්මක වැඩක්. ඒත් අඩුපාඩු කිහිපයක් මා දැක්කා. ඒ්වා සකස් කරගන්නේ නම් චිත්‍රපටය වඩාත් හොඳ මට්ටමකට ගෙන එන්නට හැකිය කියන අදහසින් තමයි  ෆේස්බුක් හි ඉතා කෙටි අදහසක් ලිව්වේ.
ඔහුගේ හිත රිදී තිබුණ නිසා මගේ අදහස ඉවත් කළා.

 මේ ගැන වෙනත් අයගේ වර්ණනාත්මක ස්වරූපයේ අදහස් පළ වී තිබුණා. 
ඔවුන් මා දුටු අඩුපාඩු දැක්කාද, නොදැක්කා සේ සිටියාද කියා දන්නේ නැහැ. හැබැයි චිත්‍රපටය නරඹා පහළට එද්දී වෙනත් විචාරකයෙකු මගේ එක් අදහසකට එකඟ බව කිව්වා. ඒත් ඔහු ඒ බව ප්‍රසිද්ධියේ කියන එකක් නැහැ.


4. කිසිදා මට හමු වී නැති නවක ලේඛකයෙකු තමන් ලියූ නවකතාවක(?) පිටපතක් මට එවා අදහස් විමසුවා. මගේ අදහස් දැනගන්නට අවශ්‍ය බව නැවත නැවත සිහිපත් කළා. ඒ පොත මගේ පොත් අතර සැඟවී තිබී අමාරුවෙන් සොයා ගත්තා.
එම පොත නවකතාවක් නොවන බවත්, හුදු ජීවන තොරතුරු වාර්තා කිරීමක් බවත් මා පෞද්ගලිකව ලියා යැව්වා.
ඔහු ඉන් සතුටට පත් වූයේ නැහැ.

මා එලෙස සිතන්නේ පොත ගැන වර්ණනා කරමින් ප්‍රවීණයින් ලියූ ප්‍රසශ්ති මට කියවන්නට එවූ නිසයි. එසේම මේ පොත කිසියම් තරඟයකින් ප්‍රථම ස්ථානය ලැබූවක් බවද වැඩිදුරටත් සඳහන් කොට තිබුණා.

හිතවතුන්ගේ පිටකසන විචාර නිර්මාණකරුවා ගෙඩි පිටින් ගත්තොත් ඒ ඔහුගේ විනාශයේ ආරම්භයයි. ඒ වගේම නාඳුනන කෙනෙකුගේ පොතක් ගැන අදහස් පළ කරන්නැයි ඉල්ලා සිටි විට පොත උඩින් පල්ලෙන් පෙරළා ඔසවා තබන ප්‍රවීණයින් කරන්නේ හානියක්.


-සිතන්නා...