කකුල් දෙකේ හරකුනේ.............. අං ඇවිල්ලද බලාපල්ලා......... ...හොහ්..! හොහ්...!! හොහ්....!!!

තිරිසන් සතෙකු වෙච්චි හරකා මස් කිරීම ගැන විරෝධතා දක්වන උදවිය අමතක කරන කාරණයක් ගැන මතක් කරල දෙන්න ඔටුවට හිතුණේ අපි හැමෝම එක රැහේ හින්දයි.

තිරිසන්නුනෙ අම්මපා.......

දැන් මෙහෙම ගමුකො ආයිබං. ඔටුවත් තිරිසන් සතෙක්. කකුල් හතරක් තියෙනව. කුර තියෙනව. හොම්බක් තියෙනව. වලිගෙ තියෙනව.

හරකත් ඒ වගෙම තමයි. ඔටුවට නම් ටිකක් ආඩම්බර වෙන්න පුළුවනි හරකට වඩා ලොකු මොල්ලියක් තියෙන එක ගැන.

හැබැයි ඉතිං හරකට තියෙන අං දෙක නං ඔටුවට නෑ ඕං.

ඒක තමයි හරකගෙයි ඔටුවගෙයි අතරෙ තියෙන ලොකුම වෙනස. හරකට අං තියෙන එක ගැන නං ඔටුවට පුදුමයක් නෑ. පේන්න අං නැති වුණාට අං තියෙනව වගේ ගොං වැඩ කරන මිනිස්සු දැක්කම.  

හරක වගේම ඔටුවත් තණකොළ වගේ ආහාර තමයි භක්ෂණය කරන්නෙ. මස් මාංශ කන්නෙ නෑ. ඔටු කිරිත් හරිම ගුණයි කියල ඔය ඔටු රටවල විකුණන්නෙ. ඒ විතරක්යැ. ඔටු මසුත් විකුණන්න තියෙනව නොවැ බොලල්ලා.

දැං ඔටුවට තියෙන ඉල්ලුම අඩුයි. ඒ කාලෙ ගමන් බිමන් යන්න, බඩු භාණ්ඩ එහෙ මෙහෙ ගෙනියන්න තවලම් පිටින් ඔටු රෑන් දක්කගෙන ගියා නොවැ.

ඒ අතින් ඉතිං හරකත් එහෙම නොවෙන්නං. එළදෙනගෙන් කිරි ගත්ත. තිරික්කලේ බැඳල ගමන් බිමන් ගියා. බරකරත්තෙ බැඳල බඩු ඇද්ද. නඟුලෙ බැඳල හී හෑව. ගොයම් කොළේ වටේ යවල බැත පෑගුව.

හැබැයි දැං ඒ ඉල්ලුම අඩුයි.

දැන් ඉතිං තිරික්කල් වලින් ගමන් බිමන් යන්න, කරත්තවල බඩු අදින්න, නඟුලෙ බැඳල හී හාන්න හරක් යොදා ගත්තොත් මේ වේගෙන් ගලාගෙන යන කාලෙත් එක්ක ආපස්සට තමයි යන්න වෙන්නෙ ඕං.

හරක මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිත එක්ක වැඩියෙන් බැඳිල උන්නු ඒ කාලෙත් මිනිස්සු හරක් මස් කෑවෙ නැතෑ.

හරක් විතරක් නොවෙයි.... එළුවො, බැටළුවො, මීමින්නො, තලගොයි, හාවො, මුවෝ, ගෝන්නු යනාදි වශයෙන් තිරිසන් සත්තු මරා මස් කිරීම ඉතිහාසෙ ඉදං මිනිහගෙ පැවැත්ම එක්ක බැඳිච්ච දෙයක්.

දැං මෙන්න එකපාරටම හරක් මරණවට, මස් කරනවට විරුද්ධ වියාපාරයක් පටන් අරං. සිවුරු දරාගත්ත හාමුදුරුවරු තමයි ඕවැයි පෙරමුණ ගන්නෙ. ගිහියොත් ඉතිං ගොංපස් අල්ල අල්ල පස්සෙන්ම යනව.

අනේ අම්මපා හැබෑටම මුං සේරම හරකුන්ටම ජාතක වේච්චි කොට්ඨාශයක්ද කියල වෙලාවකට හිතෙනව. නැත්තං ඉතිං හරකුන්ට විතරක් මොන සත්ත කරුණාවක්ද?

සත්ත කරුණාව නං හැම සතාටම තියෙන්න එපැයි. ඔටුවත් එකයි, එළුවත් එකයි, බැටළුවත් එකයි, කුකුළත් එකයි, මාලුත් එකයි. සේරම සත්තු නොවැ.

මිනිස් සමාජෙ මේතාක් වර්ධනය වුණේ ඔහොම තමයි. කොහොමත් බල වන්තයා දුර්වලයාව මරා මස්කොට ආහාරයට ගැනීම සත්ත ඉතිහාසෙ අමුතු දෙයක් නොවෙයිනෙ. පරම්පරා ගාණක පැවැත්ම රැඳිල තියෙන්නෙ මේ ඉතිහාසෙත් එක්ක නොවැ.

සත්තු මරං කනවට අකැමති අය ඉන්න පුළුවන්. ඒක ඒ ඇත්තංගෙ අයිතිය. හැබැයි ඒ උන්දැලට මොකක්ද තියෙන අයිතිය කන කෙනෙකුට සත්තු මරං කන්න එපා කියන්න.

කොටුකරගෙන හදන කුකුළන් සිය දාස් ගාණක් මසට මරණ, ඒ මස් දානෙටත් ගන්නව විතරක් නොවෙයි දානෙ උයන කෑම ලැයිස්තුවටත් ඇතුළත් කරන, දේවාල වල පූජාවට එළුවන්, කුකුළන් බිලිදෙන, කැළේ පැත්තට රිංගුවම වල් ඌරෙක්, මීමින්නෙක්, ඉත්තෑවෙක්, හා පැංචෙක් දඩයං කර ගන්න, ඔය දඩමස් දුමේ එල්ලල තියාගෙන බුදින, රට වටේම තියෙන මූදෙන්, ඇලෙන්, දොලෙන්, වැවෙන් මාලු කෙළ කෝටියක් අල්ල ගෙන පණ ගැහි ගැහි මැරෙන්න ඉඩ ඇරල උයා පිහාගෙන බුදින, බාබක්‍යු දාන, පුච්චලත් කන, උම්බලකඩ කරලත් කන, ජාඩිත් දාන මිනිස්සු ඉන්න රටක හරක් මරණ එක විතරක් පව්ලු. තිරිසන් වැඩක්ලු.

හරකට තියෙන්නෙ වෙනම පණක්ද? නෑ.........එකම හුස්ම පොද තමයි පිට කොරන්නෙ.

හරකට තියෙන්නෙ වෙනම මොළයක්ද? නෑ.......... තිරිසන් සත්තුන්ට තියෙන ගොං බූරු මොළයක්ම තමයි තියෙන්නෙ.

වෙනස තමයි ඒ කාලෙ ඒ කියන්නෙ අත්තා මුත්ත කාලෙ හරකගෙන් කප්පරක් වැඩ ගත්තු එක. පළ ප්‍රයෝජන ගත්තු එක. තමන්ගෙ ජීවිතේ කොටසක් කොරගත්තු එක.

ඔටුවත් එහෙම තමයි. මේ වාලුකා කාන්තාරෙ ඔටු රටවල හිටපු ඔටුවො ඔය හරකුන්ටත් වඩා දහදුක් වින්ඳ. කෙළවරක් පේන්නෙ නැති ගිනි ගහන කාන්තාරෙ වතුර පොදක් නැතිව, තණ කොළයක් දකින්න නැතිව ඔටුවො මිනිස්සුන්ට කැඹුරුව.

එහෙම කියල ඔටු මස් කන අය කනව. නොකන අය කොහොමත් කන්නෙ නෑ.

ඔටුවට අහන්න තියෙන්නෙ මෙච්චරයි. ඔය හරක් මරණ එකට, මස් කරන එකට, මස් කන එකට විරුද්ධව ගිනි තියා ගන්න, මාරාන්තික උපවාස කරන ඇත්තො තට්ට ඔලු ගෙඩි අතගාල බැලුව නං හොඳයි අං ඇවිල්ලද කියල.

මොකද ........... ඔටුවට සැකයි මේ උන්දැල ජාතක වෙලා තියෙන්නෙ හරකුන්ටද කියල.

සිංහයට ජාතක වුණා කියල කතන්දර හදාගෙන හිතෙන් සිංහ වෙස් ගන්න මිනිස්සු ඉන්න රටක ඕකත් මොන කජ්ජක්ද ආයිබං. 

සෙස්ස පස්සට ෴

- සෙරන්ඩිබ් ඔටුවා  

පසු සටහන:  සෙරන්ඩිබ් ඔටුවට පෞද්ගලිකව යමක් ලියන්න, 

වාලුකා කාන්තාරෙ සිද්ධ වෙන තොරතුරු ටිකක් එවන්න,

සමාජ ප්‍රශ්න ගැන හිතෙන යමක් ලියන්න 

කැමති ඇත්තො ඉන්නව නං මෙන්න email ලිපිනය.

otukatha@gmail.com

පෞද්ගලිකව  තොරතුරු එවන අය ගැන 

එළිදරව් කරන්නෙ නං නෑමයි ...ඕං.....