වමේ සිට ලෙෆ්ටිනන්ට් කර්නල් විපුල බොතේජු, ලෙෆ්ටිනන්ට් කර්නල් සරත් ජයවර්ධන, කර්නල් විජය විමලරත්න, බ්‍රිෙග්ඩියර් ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුව සහ මේජර් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ (1987 දී)
එදා මේ රටේ රණවිරුවන් තුළ වූ ගායේ තරම මුල්වරට ලොවටම කියා දුන්නේ ජෙනරාල් ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුව, ජෙනරාල් ලයනල් බලගල්ලේ වැනි විරුවන් එක්ව 1987 වසරේදී එල්ටීටීඊයට එරෙහිව ආරම්භ කළ වඩමාරච්චි මෙහෙයුමේදී විය. එය ප‍්‍රභාකරන්ගේ ගෙල සිඳෙන තැන දක්වාම ඇදී යද්දී 1987 වසරේදී මෙරට ගුවන් තලය ආක‍්‍රමණය කළ ඉන්දීය හමුදා උතුරට අහසින් පැමිණ ටොන් විසිපහක් පමණ වූ ආහාර තොග හෙළනු ලැබුවේ එකී රණවිරු ගායේ තරම දැන සිටි නිසාය.
මේ නිසාම එදා වඩමාරච්චි මෙහෙයුම අතරමඟ නතර කිරීමට එවකට පැවති ජයවර්ධන රජයට සිදුවිය. එකී අඳුරු යුගයට අයත් වූ 1992 වසරේදී මිනිසත් බවින් පිරිපුන් යුද සෙන්පතියකු වූ ජෙනරාල් ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුව, විජය විමලරත්න සහ රියර් අද්මිරාල් මොහාන් ජයමහ ඇතුළු විරුවන් රැසක් යාපනය අරාලි තුඩුවේදී එල්ටීටීඊය ඇටවූ බිම් බෝම්බයකට බිලි වී රට වෙනුවෙන් ජීවිත පූජා කරනු ලැබුවේද මේ කියන රණවිරු ගාය නිසාමය.
ඉකුත් 1985 වසරේදී අනුරාධපුර ජය ශී‍්‍රමහ බෝ සමි`දුන් සෙවනේ සිටි උවැසු උවැසියන් අමු අමුවේම ඝාතනය කළ එල්ටීටීඊ මිනී මරුවන් ඉන් නොනැවතී 1998 වසරේදී ලෝක බෞද්ධ උරුමයක් වූ ශී‍්‍ර දළදා මාලිගාවට ම්ලේච්ච ප‍්‍රහාරයක් එල්ල කරනු ලැබුවේද මේ රට වෙනුවෙන් පෙරට ගිය රණවිරුවන්ගේ ගාය නතර කිරීමේ අදහසින් යුතුවය.
එසේම මේ ශාපලත් කාලසීමාව තුළදී 378 ට වැඩි මරාගෙන මැරෙන් ප‍්‍රහාර ප‍්‍රමාණයක් එල්ල කරමින් සිය ලේ පිපාසාව සංසිඳුවා ගන්නට වෙහෙසුණු වේලූපිල්ලේ ප‍්‍රභාකරන් එකී බෝම්බ ප‍්‍රහාරවල ගොදුරු ලෙස මේ රටේ මිනිසුන් අමු අමුවේ මරා දැමුවේද එකී රණවිරු ගාය නතර කිරීමේ අරමුණ ඇතිවය.
අරන්තලාවේ භික්‍ෂු ඝාතනය, ගම්මානපිටින් කපා කොටා කිරි දරුවන් පවා මරා දැමීම ආදී ලෙසින් අතිශය ම්ලේච්ඡු භීෂණයක් සමිය ඊළාම් සිහිනය වෙනුවෙන් ප‍්‍රභාකරන් රට පුරා පතුරවා හරිනු ලැබුවේද අපේ විරුවන්ගේ ගාය නතර කරවා ගන්නටය.
එන්ජී ඕ පාට කණ්ණාඩි සමඟ රට පසෙක තබා ඊනියා සර්වපිත්තල ජාතික සමඟියක් ගැන කතා කරන චන්ද්‍රගුප්ත තේනුවරලා නොදන්නවා සේ හැසිරෙන එහෙත් මේ රටේ මිනිස්සු පැහැදිලිවම දන්නා ඒ රණවිරු ගාය නතර කිරීමට නම් වේලූපිල්ලේ ප‍්‍රභාකරන්ට කුමකින් කුමක් කළත් කිසිසේත්ම නොහැකි විය.
අද මේ රටට එරෙහි සමස්ත එන්ජී ඕ නඩ ලක් මවගේ මරණ මංචකය දකිනු රිසියෙන් හඬා වැලපෙමින් මළ ප‍්‍රභාකරන්ට පහන් දල්වමින් සිටිනුයේද ප‍්‍රභාකරන් එසේ අසමත් වූ නිසාය. මේ මොහොතේ රණවිරු ගායට බෙහෙත් දෙනවා යැයි කියමින් චන්ද්‍රගුප්ත තේනුවරයන්ගේ මුවින් පිටවෙමින් තිබෙන්නේ එකී ගුප්ත විලාපයේ අඬවැඩියාව නොවේද?
ප‍්‍රභාකරන්ගේ අසමත්කම සේම අද දවසේ මේ විලාපයන්ට තවත් එක් ප‍්‍රබල හේතුවක් වී තිබෙන්නේ ලක් මවගේ සුජාත දරුවන් වූ රට බේරාගත් රණවිරුවන්ගේ ගායට ඉකුත් 2005 වසරේදී නිසි අරුතක් ලැබීම හමුවේ ඔවුන් තුළ ඇතිවී තිබෙන කුහක වේදනාවය. එල්ටීටීඊ ත‍්‍රස්තවාදය හමුවේ මේ කුහක සිත් ඇත්තෝ ප‍්‍රභාකරන්ටත් වඩා යැපුනාහ. රට තුළ බෙදුම්වාදය වැපිරී තිබීම ඔවුන්ගේ ප‍්‍රාණජීව ඖෂධය විය.
ඉකුත් 2006 වසරේදී වේලූපිල්ලේ ප‍්‍රභාකරන් මාවිල්ආරු සොරොව්ව වසා දමා නැගෙනහිර සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් ජනතාව ප‍්‍රාණ ඇපයට ගනිද්දී මේ ඇරඹෙන්නේ තමන්ගේ පැවත්මේ අවසානය බව මොවුහු නිකමටවත් නොසිතූහ. මාවිල්ආරු සොරොව්ව වසා දැමීමත් සමඟ ඉතිහාසයේ නොවූ පරිදි මේ රටේ රණවිරු ගායට නිසි අරුතක් දෙන්නට රාජපක්ෂ රජය කටයුතු කරනු ඇතැයි ඔවුහු කල්පනා නොකළහ. සැමදා සිදුවන පරිදි එය තවත් සාම සාකච්ඡුාවකින් කෙළවර වනු ඇතැයි ඔවුන්ගේ කල්පනාව විය.
එහෙත් සිදුවූයේ අනෙකකි. මාවිල්ආරු සොරොව්ව වසා දැමීමත් සම`ග රණවිරු ගායට නිසි තැන ලබා දුන් රජය නැගෙනහිර මානුෂීය මෙහෙයුම ඇරඹීය. අවසානයේ නැගෙනහිරින් ප‍්‍රභාකරන්ගේ බලය බිඳවැටී ගියේය. ඉන්පසුව වන්නි මානුෂීය මෙහෙයුමද ආරම්භ විය.
ඒ වන විට මේ රට බේරා ගත් විරුවන්ගේ රණවිරු ගායේ තරම තිබුණේ වේලූපිල්ලේ ප‍්‍රභාකරන්ගේ හදවතේ රිද්මය පවා අවුල් කරන තැනකය. එකී රණවිරු ගායේ තරම දැන් අඟලට සැතපුමේ න්‍යායෙන් මෙහි සඳහන් කළ යුතු නැත. අද මේ රටේ මිනිස්සු නිදහසේ හුස්ම ගන්නේ එකී රණවිරු ගායට පිංසිදු වන්නටය.
එය මේ මොහොතේ කුමක් කීවද මහාචාර්ය තේනුවරයන්ට සහ අද ‘ප‍්‍රභාකරන් වලප’ රඟ දක්වන්නට වෙහෙසෙන සිවිල් සමාජ කි‍්‍රයාකාරීන් මෙන්ම එන්ජී ඕ කාඩරයන් ලෙස පෙනී සිටිමින් රට වනසන්නට සැරසෙන උන්ටද අදාළය.
(ලිපිය දිවයින පුවත්පතෙන් උපුටා ගන්නා ලද්දකි.)
ඇත්ත තමයි නේද අප්පච්චි. කරුණා අම්මාන් මැතිතුමාට බුදුබව අත්වෙන්න ඕනි අරන්තලාවේ බික්ෂුන් නිවන් යැව්වට.
ReplyDelete