කර්මය පළදීම ‌නොහොත් කුඩු වී මිය යාම

තරුණ තරුණියන් ප්‍රධාන 60,000කට ආසන්න පිරිසක් චිරස්චින ලෙස ඝාතනය වූ 1986 සිට 1990 දක්වා පැවති ජවිපෙ 2වැනි කැරැල්ලෙන්ද නිදසුන් එමටය. බොහෝ දෙනෙකු ඝාතනය කළේ වධබන්ධන වලට මුහුණදීමෙන් පසුවය. ගෞරවනීය මරණයක් වෙනුවට මහමඟ ටයර් සෑයවල් උරුම විය.  කර්මය පලදීමේදී සමාජ තරාතිරම් කිසිවක් වැදගත් නැත. රජකම් කලත් කලකම් පළදේ යනුවෙන් කියමනක් ඇත.

බොහෝ දෙනෙකුට ස්වභාවික මරණයක් හිමි නොවීය. එය ස්වභාදහමේ නියතය විය. ඇතැම් බෝම්බවලට හසුවී අකල් මරණයන්ට ලක්වූ අයගේ අළු පොදක් පවා සොයාගැනීම අසීරු විය. ජනප්‍රවාදයේ ප්‍රකට කියමනක් වන්නේ කරන කලට පව් මීරිය මීසේ – විඳින කලට දුක් දැඩිවෙයි ගිනි සේ යන්නය. වධදීම් සහ ඝාතන වලට සම්බන්ධවු බහුතරයකටම වාගේ සුවදායක ජිවිතයක් හෝ ගෞරවනීය මරණයක් හිමිවූයේ නැත.

ජවිපෙ 2වැනි කැරැල්ල මුළුමනින් පරාජය කිරීමට දේශපාලන නායකත්වය ලබාදුන් 

ජනාධිපති රණසිංහ ප්‍රේමදාස දෙමළ බෙදුම්වාදී කොටි සංවිධානයේ 

මරාගෙන මැරෙන බෝම්බයකින් ආමර්වීදියේදී හංදියේදී 

1993 මැයි 1දා ඝාතනයට ලක්වූ අවස්ථාවේ 

එම ස්ථානය දිස්වූයේ මෙසේය. 

එහිදී ජනාධිපතිගේ ආරක්ෂකයින් ඇතුළු 16 දෙනෙක්ද මරු වැළඳ ගත්හ.(ඉහළ) 

සහ ජනාධිපති ප්‍රේමදාස ඝාතනයෙන් පසු 

පවුලේ ඥාතීන් මතක වස්ත්‍ර පූජාව සිදුකල අයුරු(පහළ).

60,000කට ආසන්න පිරිසක් ඝාතනයට ලක්කරමින් 

ජවිපෙ දෙවැනි කැරැල්ල පරාජය කිරීමට සංවිධානාත්මක නායකත්වය දුන් 

එජාප සභාපති සහ ජාතික ආරක්ෂක ඇමති රන්ජන් විජේරත්න

දෙමළ බෙදුමාවාදී කොටි සංවිධානයේ කාර් බෝම්බයකින් 

හැව්ලොක් ටවුමේ පොලිස් ක්‍රීඩාංගනය ඉදිරිපිටදී 

1991 මාර්තු 2වැනිදා ඔහුගේ වාහනය සමගින්ම 

දැවී අළුවී ගිය අයුරු(ඉහළ) 

ඇමති විජේරත්න ඇතුළු පුද්ගලයින් 17ක් 

ඝාතනයවූ එම ස්ථානයේ දර්ශනයක්(පහළ).

කීර්තිධර මාධ්‍යවේදී රිචඩ් සොයිසා(වමේ) 

ඔහු සිය රාජගිරියේ නිවසේ සිටියදී 1990 පෙබරවාරි 18 අලුයම 3.30ට 

පැහැරගෙන ගොස් ඝාතනයකර සොයිසාගේ සිරුර මොරටුව මුහුදට දැමූ 

සැලසුම මෙහෙයවූ ජේෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරි රොනී ගුණසිංහ(දකුණේ)ද 

1993 මැයි 01 ජනපති ප්‍රේමදාස ඝාතන සිදුවීමේදී 

එම බෝම්බයටම හසුවී දැවී අළුවී ගියේය. 

රිචඩ්ගේ සිරුර 1990 පෙබරවාරි 19වැනිදා 

මොරටුව කොරළවැල්ල දුම්රිය ස්ථානය අසළට ගොඩගසා තිබිණි. 

උපුටා ගැනීම අන්තර්ජාලයේ පළවූ ධර්මන් වික්‍රමරත්න ‌ගේ ලිපියකිනි.