රැඩිකල් කියන පත්තර වල පළ ෙනාවන ෙතාරතුරු ඩිජිටල් මාධ්ය හරහා එළියට එන කාලයක්...
1958 කුරුනෑගල දිස්ත්රි්රියේ ‘කනතොලුව' [රෝඩි] ගම්මාන් පටන් ගත් සර්වෝදයේ ග්රාම සංංවර්ධනය, ගම් 15000 ට පැතුරුණු බව රාජ්ය ගෞරව සහිතව ආදාහනය කිරීමට නියමිත ආචාර්ය ඒ. ටී. ආරියරත්න වෙනුවෙන් ලියවෙන පුරසාරම්වල තියෙනව. මම ලංකාවේ සෙසු කුල ගම්මානවල ඇවිදි ගියේ 1970 ගණන්වල අග ඉඳලයි. ඒ කියන්නේ සර්වෝදය සිය ග්රාමෝදය “විප්පලය” ආරම්භ කර අවුරුදු 20ට පසුවයි. ඒ ගම්මානවලට ‘කනතොලුව’ ඇතුළත්. මම ‘කනතොලුවට' ගියේ 1992 විතර. වෙලා තිබුණු එකම වෙනස බොහෝ ගාඩි ගම්මානවල වගේම එහිත් එකල සිටි රජයේ නිලධාරීන් මැදිහත් වූ කසාද බැදීම් හා ඔවුන්ට ගොවි කුලයට අයත් වාසගම් සහිත නව උප්පැන්න ලබා දීම පමණයි.
කුලවාදයට විරුද්ධධවතීරණාත්මක විරෝධතා ව්යාපාරයක් තිබුණේ සමසමාජ ව්යාපාරය තුළ පමණයි. සර්වෝදය හා අනෙකුත් ආගමික සංවිධාන කළේ කුල බෙදිම් ’හිඟන්නාගේ තුවාලය’ කර ගනීම විතරයි. සමසමාජ ව්යාපාරය දුර්වල වෙද්දි ගම්වල ඒ තැන ගන්න සර්වෝදය හා වෙනත් රාජ්ය නොවන සංවිධාන [NGO] කුල ගම්මානවලට ගියත් ඒවා එන්.ජී. ඕ රැඟුම් හැටියට අවසන් වුණා. එයට හොඳම උදාහරණ ආරියරත්නගේ සර්වෝදයෙන් මෙන්ම ඔහුගේ සොහොයුරියගේ පුතා හර්ෂ කුමාර නවරත්නගේ ‘සේවා ලංකා ආයතනයෙන්' ගන්න පුළුවනි. ඒ සංවිධාන දෙකම පවුල් සමාගම්. එවායේ ප්රධාන නායකයෝ වගේ මුල්ය පාලකයෝත් පවුලේ සමීප ඥාතීන්. ඉතින් වරිග සභා හැටියට පවතින සංවිධාන කොහොමද සමාජයට සමානාත්මතාව දෙසා බාන්නේ...?
මේ රාජ්ය නොවන සංවිධාන නායකයන් ගැනැත් යමක් ලියන්න ඕන. සර්වෝදයට මම වැඩ නොකළත් මම ‘රාවයට’ ලියන්න යන කොට එහි සර්වෝදයේ පෙකෙණි වැල යන්තමට තිබුණ. එක දවසක් මම රාවය කන්තෝරුවේ ඉන්න වෙලාවක තරුණ හමුදා සෙබෙළෙක් කර් මණ්ඩලය අසලට ඇවිත් කතාවක් කීව. එයාට වෙන අසාධාරණයක් ගැන.
එයා මෙහෙම කීව.
"මම විවාහවෙල ඉන්නේ සර්වොදයේ නායක ආරියරත්න දරුකමට හදා ගත්තු දුවත් එක්ක. මම අවුරුද්දේ වැඩිහරියක් ඉන්නේ උතුරු පැත්තේ යුධ බිම්වල. මම ගෙදර නැති අතරේ මගේ බිරිඳ එක්ක අයථා සම්බන්ධයක් ආරියරත්න පවත්වාගෙන යනව. මට මේකට විසඳුමක් නෑ. මේ කතාව පත්තරේට දාන්න."
‘රාවය’ ඔහුට කන් දුන්න. ඒත් ඒ ැන කිසිම දෙයක් ලිව්වේ නෑ. සෙබළා ඔහුගේ දුක කියා පිටත් වුණාම, එවකට නියොජ්ය කතෘ උපාලි කොළඹගේ මෙහෙම කීව.
“ඩොක්ටර් ආරියරත්න, කිසිම ස්ත්රියකට බලහත්කාරකම් කරන්නේ නෑ. ඕනෑම දෙයක් කරන්නේ කැමැත්ත ඇතිව. ඩොක්ටර් ලඟ ඒක පරීක්ෂා කරන විදිහක් තියෙනව. ඒ පරීක්ෂාවෙදි ස්ත්රියක් රැව්වත් එයා එතනින් එහාට යන්නේ නෑ”
සමහරවිට උපාලි ඒ කතාව කියන්නේ ඇත්තේ මේව අලුත් දේවල් නොවෙයි කියන්නයි. රාජ්ය නොවන සංවිධානවල නායකයෝ, බෞද්ධද, ක්රිස්තියානිද, කතෝලිකද කියල වෙනසක් නෑ. ඔවුන් ස්වකීය පුද්ගලික වුවමනාවන් සපුරා ගන්න ඒවායේ අරමුදල් හා සේවකයන් යොදා ගන්නව.
සර්වෝදයේ සිටි එක් නායකයෙක් චිත්රපට නිෂ්පාදකයෙක් වුණා. එහි එක් ප්රධාන අරමුණක් වුයේ ඔහු වඩාත්ම අසා කරන නිළිය වසඟයට ගැනිමට. එයා ඒ වෙනුවෙන් චිත්රපටි 2 – 3 හැදුව, ආසාව ඉටු කර ගන්න.
(හර්ෂ කුමාර නවරත්න අධ්යක්ෂණය කළ චිත්රපටයි, රඟපාපු නිළියයි හොයා ගත්තොත් comment එකක් දාන්න.- -සිතන්නා...)
- ප්රවීණ මාධ්යවේදී නන්දන වීරරත්න ලියූ සටහනක්
-සිතන්නා...
No comments:
Post a Comment